Ο ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΟΥ
Τα εκατομμύρια που πρέπει να σκορπιστούν για να δημιουργηθεί ένας ποδοσφαιρικός κολοσσός είναι δεδομένα. Αλλά το σημαντικότερο είναι να κρατάς τους ποδοσφαιριστές σου χαρούμενους. Πώς γίνεται αυτό; Τοποθετώντας στη θέση του προπονητή έναν άνθρωπο που θα μπορούσε -αν δεν ήταν αφεντικό τους- να είναι ο καλύτερος φίλος τους: αυστηρός στην κριτική, όταν πρέπει, ελαστικός σε τυχόν παραπτώματα. Και πάνω απ' όλα σεβασμός στις «παλιοσειρές».
Βλέπετε, ο... άλλος τύπος, όπως κατονόμασε τον Αντρέ Βίλας-Μπόας ο Φρανκ Λάμπαρντ, επέμενε σε «καλούπια», από αυτά που προσπαθούν να επιβάλλουν μία αρχή στους ποδοσφαιριστές. Επειδή, όμως, εκείνοι είναι (και) μικρά παιδιά, στα επιβεβλημένα πρότυπα αντιδρούν. Και συνήθως στο τέλος δικαιώνονται, γιατί ως... κακομαθημένα νήπια δεν χρειάζεται να κρατήσουν και την «ανάσα» τους μέχρι να γίνουν μοβ για να ικανοποιηθούν. Συνήθως κερδίζουν πολύ νωρίτερα. Για να αποβάλουν τον «DVD» (σ.σ.: περιπαικτική παραποίηση των αρχικών του AVB, επειδή ήταν ο άνθρωπος που έδινε τα dvd στο Ζοσέ Μουρίνιο) επέμειναν μέχρι τον Μάρτιο. Κάπου εκεί η Τσέλσι άλλαξε. Μεταμορφώθηκε. Και από το απόλυτο χάος έφτασε στον απόλυτο θρίαμβο: στο νταμπλ!
Τρανό παράδειγμα η αντίπαλος της Τσέλσι στον αυγουστιάτικο τελικό του Σούπερ Καπ Ευρώπης, η Ατλέτικο Μαδρίτης. Αν οι Ισπανοί ήταν οι πρώτοι διδάξαντες, οι Λονδρέζοι τους αντέγραψαν με τον καλύτερο τρόπο. Η ομάδα του Γρεγόριο Μανθάνο απέδιδε καλό ποδόσφαιρο, δίχως όμως ουσία. Σύντομα ο έλεγχος των αποδυτηρίων χάθηκε. Οπως και ο Μανθάνο. Ο Ντιέγο Σιμεόνε επιλέχθηκε ως «σημαία» της Ατλέτικο. Δίχως να είναι σπουδαίος προπονητής. Γνώριζε όμως πώς να συμπεριφερθεί. Οπως ακριβώς και ο Ρομπέρτο ντι Ματέο.
Με μία... ψυχρή ματιά, ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς εμπιστεύτηκε την επένδυση (περίπου) στον πρώτο... τυχόντα! Ισως επειδή ο Ρώσος μεγιστάνας τόσα χρόνια είχε απαυδήσει μπροστά σε τόσους «ειδικούς», οι οποίοι αποτύγχαναν εκεί που ο ίδιος αναζητούσε την επιτυχία.
Η εκδίκηση των Βρετανών
Το καλοκαίρι του 2010 στη Σύνοδο των G-20 στο Τορόντο η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ παρακολουθούσε την τηλεόραση και χαμογελούσε σαρδόνια. Η Γερμανία διέλυε την Αγγλία για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής με 4-1. Ο Ντέιβιντ Κάμερον, πρωθυπουργός της ηττημένων, απλά παρακολουθούσε.
Δύο χρόνια αργότερα ο Κάμερον έπαιρνε μία γλυκιά εκδίκηση. Υποδεχόταν την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ απο την Τσέλσι με τα χέρια υψωμένα. Σαν ένας κοινός θνητός. Ανάμεσα σε ομολόγους του στη σύσκεψη των G-8 στις ΗΠΑ.
Βέβαια, την Ανγκελα Μέρκελ συνοδεύει η δική της ιστορία με την Μπάγερν. Αφού κάτι ανάλογο είχε ζήσει και το 2010, όταν παρακολουθούσε ξανά τους Βαυαρούς να χάνουν από την Ιντερ.
Οι Ο.Α. βγάζουν πρωταθλητές Ευρώπης
Καπρίτσιο της τύχης ή όχι, είναι γεγονός: οι ευρωπαϊκές χώρες ή οι πόλεις που διοργανώνουν τους καλοκαιρινούς Ολυμπιακούς Αγώνες βγάζουν πρωταθλητές Ευρώπης στο ποδόσφαιρο! Το φαινόμενο παρατηρείται τα τελευταία 20 χρόνια. Βαρκελώνη, Αθήνα, Λονδίνο.
Οι «χειρότεροι» μπορούν να κερδίσουν
Στα δύο πιο δημοφιλή ομαδικά αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ) κέρδισαν οι «χειρότερες ομάδες». Η Τσέλσι τερμάτισε 6η στο πρωτάθλημά της. Ο Ολυμπιακός υπέστη 8 ήττες στη διάρκεια διεξαγωγής της Ευρωλίγκα. Αμφότερες περιπτώσεις μοναδικές στην ιστορία.
Τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία
Η Τσέλσι πρωταθλήτρια Ευρώπης, η Μάντσεστερ Σίτι Αγγλίας, η Ρεάλ Ισπανίας, η Ατλέτικο πήρε το Γιουρόπα Λιγκ, η Μάλαγα στο Τσάμπιονς Λιγκ, η ΠΣΖ αναδύθηκε ξανά. Το... χαρτί έφερε την ευτυχία αυτήν τη σεζόν στην Ευρώπη.
Τα γκολ του Ντρογκμπά δίνουν τίτλους
Ο Ντιντιέ Ντρογκμπά έχει σημειώσει 8 γκολ στους 10 τελικούς που έχει συμμετάσχει, βοηθώντας την Τσέλσι να πάρει την κούπα κάθε φορά: 4 στο Κύπελλο, 2 στο Λιγκ Καπ, 1 στο Κομιούνιτι Σιλντ και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Δύο φορές δεν βρήκε δίχτυα. Τη μια έχασε, την άλλη κέρδισε.
Ο ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ Πέντε χαμένοι τελικοί, επίδοση ρεκόρ στα ευρωπαϊκά Κύπελλα, για την Μπάγερν. Στο τέλος συνήθως χάνουν οι Γερμανοί. Να αλλάξει αμέσως η ρήση, παρακαλούμε.
ΕΓΙΝΕ ΜΠΑΓΕΡ(Ν)
Η Μπάγερν έκανε πλάκα το 2002 στην Μπάγερ Λεβερκούζεν για τους δύο χαμένους τελικούς και τη δεύτερη θέση της στο πρωτάθλημα. Οι βλακείες επιστρέφονται.
ΤΟΠΟΣ ΓΙΑ ΠΡΩΤΙΕΣ
Τέσσερις τελικοί έχουν γίνει στο Μόναχο (1979, 1993, 1997, 2012), τέσσερις ομάδες κατέκτησαν για πρώτη φορά το Τσάμπιονς Λιγκ (Νότιγχαμ, Μαρσέιγ, Ντόρτμουντ, Τσέλσι).
ΜΗΝ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΑΣ
Οποιος ποδοσφαιριστής τολμήσει να ακουμπήσει το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ κατά την επίσημη είσοδο των ομάδων φεύγει δίχως αυτό. Η παράδοση συνεχίστηκε προχθές με τον Ανατόλι Τίμοστσουκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου